HAYAL VE HAYAT

KÖSTEKLİ SAAT Üç dar sokağın kesiştiği küçük meydana bakan eski bir apartmanın teras katında yaşlı bir adam yaşardı. Kimseye görünmeyen, kimse ile konuşmayan, pek nadir dışarıya çıkan, kendi halinde ama bu durumuyla da pek dikkati çeken zararsız, tuhaf sayılabilecek birisiydi. Komşularına göre ise kendisini 'ressam' diye tanıtan, ayyaş, kafayı sıyırmış, tarifi tam yapılamamış çatlak bir ihtiyardı. Anlatırlardı onu; ayaklarından tavana asılarak uyuyabilme yeteneğine sahipti, hamam böceklerini ipe dizer kolye niyetine boynuna takardı, dışarıya çıktığında kızıl saçlı, endamı güzel fahişeleri bulur, metruk otellerde onların bedenlerini tuval niyetine kullanır, şehvetle türlü renklerde boyardı. Böyle anlatırlardı… Mahalle halkı, hayal güçlerini de zorlayarak yaşlı ressamın hikâyelerini bilhassa kıraathane toplantılarında daha heyecan verici sohbetlere dönüştürürler ve onun duyulmadık marifetlerini yeni ilavelerle abartarak diğerleriyle paylaşırlardı. Bilhassa da şu kızıl saçl...