HAYAL VE HAYAT

O  (ÖYKÜ) Evden çıkıp otobüs durağına doğru yürümeye başladı. Caddeye çıkınca gördü ki otobüs durağa yanaşmış ve neredeyse hareket etmek üzere. Kaçırmamak için hızlıca koştu. Biner binmez de kapılar kapandı ve otobüs hareket etti. Elinin tersiyle kibarca terini silip, ayakta duracağı uygun bir yere bakınırken orta kısımdaki boşluğa doğru ilerledi. Otobüs kalabalık sayılırdı ama ayakta duran yolcular için yer yer boşluklar da vardı. Dışarıyı izledi sağa sola bakmadan bir süre. Hemen önündeki koltukta oturan orta yaşlı bir kadının kendisini süzdüğünü görünce istifini hiç bozmadan dışarıyı izlemeye devam etti. Birkaç dakika geçti ama biliyordu ki göz seviyesinin altındaki manzara değişmemiş kadın hâlâ onu dikkatle izlemekte hatta dikizlemekteydi. Bir ara kafasını yana çevirince başkalarının da kendisine baktığı hissine kapıldı. Kaçırılan bakışlar hoşnutsuzluğunu artırmıştı. Görünüşünde dikkat çekebilecek bir şeyler var mı diye üstüne başına baktı, eksik ya da fazla bir şey; eliy...