HAYAL VE HAYAT

ŞİİRLER II TEK BAŞINASIN Yapay yaşam kokusu püskürtülmüş bencil kişiliklerle doldurulmuş şehirleri terk etmişsen tek başınasın zapt edilemeyen ruhların tutsak edildiği odalarda yitirmemişsen hâlâ aklını ve kendini tek başınasın tıklım tıklım hayal balonlarına doluşmuş asla havalanamayacak olsa da topluca bekleşen gönüllü kayboluşlar arasında değilsen tek başınasın ….. homurtulu karanlık içerisinde kapı altından lekesini seçebildiğin kıymetsizlerin törensel geçişleri safhasında tuttukları bayrakların yalanlarla sarmalında bildiğini zannedenlerin şaşaalı kurmacasına   alkışlayan değilsen tek başınasın dahası zayıf ve dayanağa muhtaç olanların cehaletten güç alan halleri ve dahası hilebaz hükümranların acıtan ve acımasız halleri dört bir yanda seyri zor, katlanılması zor tiyatrosunda içleniyorsan tek başınasın dönencenin sırrına varamamış kafasındaki ısrarı çözememiş varoluş ataklarının ertesinde kahırlı dönüşlere direnebiliyorsan tek başınasın sığınağınla yığınağınla adaletinle her ş...

ŞİİRLER I DİLEK Çekelim içimize şirin nefeslerimizi canlarımızı tazeleyerek saklamayalım sona hoş canlarımızın dileği ona (Mayıs 1987) AĞIRLIK İçimde çok boş çok boş ağırlık ağırlık boşa ne dolduracağım ağırlığı nereye boşaltacağım (Ağustos 1988) BOĞULUYOR Gökyüzü kurum bağlamış akıyor yüzlere kapkara doluyor mavi gözlere gözyaşlarına karışıp söküyor gizli günahları artık kaçışı yok diplerden fışkırıyor dünya karanlıkta boğuluyor (Nisan 1989) YOLDA İç ayartan bir hava çarptı yüzüne ayaklandı yağmurları saklayan ufka uydu yürüdü gitti niçin ağırlaşmış bedeninden kurtuluşuna esin verecekti boş çanakları cennetinde yemişlerle dolduracaktı yürüdü gitti kendince bir üslup kondurdu keskin tepelerde çağlayan su kenarları cesaret uçuran uçurumlar arasından geçti gitti sonu gelmeyen ufuklar daha genişledi cevapsız sorularla çoğu vakit her yolun başında daha yalın her yolun sonunda daha yalnız yürüdükçe yükselen tabiata eş her şeyden uzak huzura yakın (Eylül 1990) GİTARİST Toprağı bembeyaz izler...